خلقت انگور (قرآن)یکی از نعمات خداوند برای انسانها، آفرینش انگور است. میوه ای که سرشار از انواع ویتامین ها و پروتئین است و میتواند غذای کامل انسان باشد. ۱ - هدف از خلقت انگورآفرینش باغ‌های انگور و خرما از سوی خداوند به جهت بهره مندی و تغذیه انسانها است. وجعلنا فیها جنـت من نخیل واعنـب وفجرنا فیها من العیون• لیاکلوا من ثمره وما عملته ایدیهم افلایشکرون (و در آن زمین باغهايى از درختان خرما و تاك قرار داديم و چشمه‌ها در آن روان كرديم. •تا از ميوه آن و (از) كاركرد دستهاى خودشان بخورند آيا باز (هم) سپاس نمى‌گزارند.) ۱.۱ - بیان تفسیر المیزانعلامه طباطبایی می فرماید: «راغب می‌گوید: کلمه جنت به معنای هر بستانی است که دارای درخت باشد، و با درختانش زمین را مستور کرده باشد و کلمه ((نخیل)) جمع نخل است که از درختان معروف است. و کلمه ((اعناب))جمع عنب است که هم بر درخت انگور اطلاق می‌شود و هم بر میوه آن. باز راغب در معنای ((عیون)) گفته : کلمه ((عین)) به معنای عضو و جارحه است... ولی این کلمه به عنوان استعاره به عنایات مختلفی در معانی دیگر استعمال می‌شود، البته همه آن معانی به وجهی از وجوه در عضو و جارحه هست، - تا آنجا که می‌گوید - و منبع آب را هم به خاطر شباهت به چشم، به خاطر آبی که در آن هست، عین می‌گویند. و کلمه ((یفجرون)) از باب تفعیل از مصدر تفجیر ساخته شده و ((تفجیر در زمین)) به معنای شکافتن زمین به منظور بیرون کردن آبهای آن است. و بقیه الفاظ آیه روشن است.» ۲ - خداوند خالق انگورخداوند، پدیدآورنده درخت و میوه انگور است که آن را جهت استفاده همه موجودات خلق نموده است. و هو الذی انزل من السمآء مآء... فاخرجنا منه... وجنت من اعناب...(و اوست كسى كه از آسمان آبى فرود آورد پس به وسيله آن از هر گونه گیاه برآورديم و از آن (گياه) جوانه سبزى خارج ساختيم كه از آن دانه‌هاى متراكمى برمى‌آوريم و از شكوفه درخت خرما خوشه‌هايى است نزديك به هم و (نيز) باغهايى از انگور و زیتون و انار همانند و غير همانند خارج نموديم به ميوه آن چون ثمر دهد و به (طرز) رسيدنش بنگريد قطعا در اينها براى مردمى كه ایمان مى‌آورند نشانه‌هاست.) هو الذی انزل من السمآء مآء... • ینبت لکم به الزرع... والاعنـب...(اوست كسى كه از آسمان آبى فرود آورد كه آب آشاميدنى شما از آن است و روييدنى(هايى) كه (رمه‌هاى خود را) در آن مى‌چرانيد (نيز) از آن است. •به وسيله آن کشت و زيتون و درختان خرما و انگور و از هر گونه محصولات (ديگر) براى شما مى‌روياند قطعا در اينها براى مردمى كه اندیشه مى‌كنند نشانه‌اى است.) تفسیر نمونه در ذیل این آیه می فرماید: «((مسلما در آفرینش این میوه‌های رنگارنگ و پر برکت و این همه محصولات کشاورزی نشانه روشنی است از خدا برای کسانی که اهل تفکرند)) (ان فی ذلک لایة لقوم یتفکرون). ((زرع) ) هر گونه زراعتی را شامل می‌شود، ((زیتون) ) هم نام آن درخت مخصوص است و هم نام میوه آن (ولی به گفته بعضی از مفسران ((زیتون) ) فقط نام درخت است، و ((زیتونه) ) نام میوه آن در حالی که در آیه ۳۵ سوره نور زیتونه به خود درخت اطلاق شده است). ((نخیل) ) (درخت خرما) هم به معنی مفرد و هم به معنی جمع استعمال می‌شود، و اعناب جمع ((عنبه) ) به معنی انگور است. در اینجا این سؤ ال پیش می‌آید که چرا از میان همه میوه‌ها، قرآن مجید ، تنها روی این سه میوه تکیه کرده است، زیتون و خرما و انگور، دلیل آنرا به خواست خدا در ذیل همین آیات می‌خوانید.» وانزلنا من السماء ماء بقدر... • فانشانا لکم به جنت من نخیل و اعنـب لکم فیها فواکه کثیرة...(و از آسمان آبى به اندازه (معين) فرود آورديم و آن را در زمين جاى داديم و ما براى از بين بردن آن مسلما تواناييم. •پس براى شما به وسيله آن باغهايى از درختان خرما و انگور پديدار كرديم كه در آنها براى شما ميوه هاى فراوان است و از آنها میخوريد.) وءایة لهم الارض المیتة احیینـها... • وجعلنا فیها جنت من نخیل واعنـب...(و زمين مرده برهانى است براى ايشان كه آن را زنده گردانيديم و دانه از آن برآورديم كه از آن مى‌خورند. •و در آن (زمين) باغهايى از درختان خرما و تاک قرار داديم و چشمه ها در آن روان كرديم.) تفسیر المیزان می فرماید: «خدای سبحان در این آیه و دو آیه بعدش یکی از آیات و ادله ربوبیت خدا را، یادآور می‌شود، و آن آیت عبارت است از تدبیر امر ارزاق مردم، و تغذیه آنان به وسیله حبوبات و میوه‌ها، از قبیل خرما و انگور و غیره. پس جمله ((و آیه لهم الاءرض المیته احییناها)) هر چند ظاهر در این است که آیت همان زمین است، لیکن این قسمت از آیه زمینه و مقدمه است برای جمله ((و اخرجنا منها حبا..)) و می‌خواهد اشاره کند به اینکه : این غذاهای نباتی (که شما در اختیار دارید) از آثار زنده کردن زمین مرده است، که خدا حیات در آن می‌دمد و آن را که زمینی مرده بود مبدل به حبوبات و میوه‌ها می‌کند تا شما از آن بخورید. بنابراین به یک نظر آیت خود زمین نیست، بلکه زمین مرده است، از این جهت که مبداء ظهور این خواص است، و تدبیر ارزاق مردم به وسیله آن تمام می‌شود. ((و اخرجنا منها حبا))- یعنی ما از زمین گیاهانی رویاندیم و از آن گیاهان حبوباتی مانند گندم ، جو، برنج ، و سایر دانه‌های خوراکی در اختیارشان قرار دادیم. و جمله ((فمنه یاءکلون تفریع و نتیجه گیری از بیرون آوردن حبوبات از زمین است، چون با خوردن حبوبات تدبیر تمام می‌شود، و ضمیر در کلمه)) منه به کلمه ((حب - دانه )) بر می‌گردد.» ثم شققنا الارض شقا• فانبتنا فیها حبا• وعنبا وقضبا (آنگاه زمين را با شكافتنى (لازم) شكافتيم •پس در آن دانه رويانيديم •و انگور و سبزی .) ۳ - پانویس۴ - منبعمرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۵، ص۳۰۲، برگرفته از مقاله «خلقت انگور». |